ماجرای ۳۹ سال ابهام در پرونده ربودن حاج احمد چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۴۶۴۵۲
برخی معتقدند به صلاح نیست که نظر قطعی در مورد شهادت یا زنده بودن چهار دیپلمات ربوده شده بدهیم. وقتی ۳۹ سال از ابهامات این پرونده می‌گذرد، چه مصلحتی در این باره نهفته است. - اخبار فرهنگی -
خبرگزاری تسنیم-نجمه السادات مولایی
39 سال پیش یعنی 14 تیر 1361 احمد متوسلیان فرمانده تیپ 27 محمد رسول الله(ص) و فرمانده نیروهای ایرانی که به سوریه اعزام شدند به همراه سه تن از همراهانش توسط فالانژهای لبنانی در حین ورود به شهر بیروت و به‌هنگام عبور از پست ایست و بازرسی ربوده شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آخرین مقام مسئولی که در مورد وضعیت این چهار دیپلمات اظهار نظر کرد، سردار حسین دهقان وزیر دفاع سابق بود که در مصاحبه ای گفت: «ادعای ما این است که اینها زنده و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند و مدارکی دال بر این موضوع وجود دارد... دولت این مسئله را پیگیری خواهد کرد.» بازتاب مردمی و رسانه‌ای این خبر از زبان وزیر دفاع گستره وسیعی پیدا کرد. برخی شخصیت‌های سیاسی کشور از جمله محسن رضایی فرمانده اسبق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم با اشاره به اظهارنظر جدید وزیر دفاع، این موضوع را تأیید کردند.
هرچند شخصیت های سیاسی و فرهنگی زیادی در مورد وضعیت حاج احمد اظهارنظر کرده اند ولی هیچ کدام جزو مقامات رسمی کشوری نبوده اند و بعد از اظهارات سردار دهقان به غیر از بیانیه ای که هر سال توسط وزارت خارجه در سالروز ربوده شدن این دیپلمات ها منتشر می شود، هیچ اظهار نظری در مورد آنان صورت نمی گیرد. وزارت خارجه هرساله در این بیانیه زنده بودن دیپلمات ها را یادآور می شود و رژیم صهیونیستی را مسئول آن عنوان می‌کند. بعد از اظهارات دهقان موجی از اشتیاق مردم برای تصویرسازی از چهره حاج احمد بعدت از سی و جند سال به راه افتاد و گمان اینکه او این روزها چه خواهد کرد؟
ماجرا گذشت و سالهای بعدش نیز عده‌ای تلاش کردند گمانه زنی‌ها را بر شهادت حاج احمد قوت ببخشند. تریبون‌هایی را در اختیار گرفتند و به حکم همرزم بودن یا سفرهای متعدد به لبنان و پژوهش در این زمینه خود را محق دانستند تا در این باره قضاوت کرده و پرونده چهار دیپلمات ربوده شده را به زعم خود ببندند.
احسان محمدحسنی، مسئول سازمان هنری رسانه‌ای نیز کرنومتری را یک سال پیش یعنی در 13 تیرماه سال 1399 روشن کرد و نوشت: «اکنون می‌توانیم مجسم کنیم که در همین نزدیکی‌ها و ماه‌های آینده و تا قبل از فرارسیدن چهاردهم تیرماهِ سال 1400، به جای جسم خسته و نحیف حاج احمد، پیکر مطهر او پس از سالها غربت، به دامانِ میهن بازگردد و چشم و چراغ ملّت گردد...اگر منافعی در «زنده نمایی» و نیامدن این پیکرهای دور افتاده از وطن برای عده ای خاص نباشد، حتماً آن جریان مصلحت‌اندیش و منفعت‌طلب هم در برابر مطالبۀ عمومیِ مردم و اصحاب رسانه، مقاومت نخواهند کرد...برای آغاز یک جهاد رسانه‌ای، تا قبل از شمارش معکوس و از راه رسیدن چهاردهم تیرماه 1400، این پرونده قطور و بلند بالا، به صفحه آخر خود خواهد رسید. پس با توکل به حضرت مقلب القلوب؛ شروع می‌کنیم: «365»...»
شمارش معکوس او هم برای این مطالبه جدید امروز به پایان رسیده است اما حتی احتمالاتی که آنها را قوی می‌دانست و امیدوار بود یکی از مسئولین در راستای تحققش حرفی بزند و چراغ امیدی روشن کند، در کنار سایر شایعات مطرح شده جاخوش کرده و ناکام ماند. بعد از اظهارات او این بار موج‌های مردمی در شبکه‌های اجتماعی برای تشییع و خاکسپاری حاج احمد شدت گرفت و باز هم موضوع ابتر ماند.
و در میان این سناریوهای ضد و نقیض شاید کمتر کسی به فکر خانواده‌های آنان بوده است. ولی لازم است گاهی بگوییم تکلیف برزخ خانواده‌های 4 دیپلمات ربوده شده چه می‌شود؟ هر سال وقتی به 14 تیرماه و سالروز ربودن این چهار نفر نزدیک می‌شویم، تنشان می‌لرزد که امسال دیگر قرار است چه بمب خبری درباره سرنوشت دیپلمات‌ها منفجر شود و آنها را با چه سناریوی جدیدی مواجه کند؟ کدام را باور کنند و کدام را جدی بگیرند.
حتی میان این خانواده‌ها نیز نابرابری‌هایی درباره اطلاعات به دست آمده از پرونده دیپلمات‌ها وجود دارد. یکی معتقد است سال ها از اخبار و احتمالات پرونده دیپلمات ها دور نگه داشته شده است و دیگری معتقد است تمام اسناد آمار و اطلاعات آنان زیر دستش است.
حاج احمد، قهرمان هشت سال جنگ نابرابر مقابل عراق است. قهرمان عملیات‌های نفس گیر رزمندگان در جنگ تحمیلی که رژیم بعث را زمین گیر کرده و به زانو درآورد. آن‌هایی که معتقدند فالانژها او را در همان ساعت نخستین به شهادت رسانده‌اند شاید فراموش کرده‌اند که دقایقی بعد از ربوده شدن احمد متوسلیان و همراهانش، رادیو اسرائیل اعلام کرد: «ژنرال احمد متوسلیان، طراح عملیات فتح المبین و بیت المقدس، در پست بازرسی «برباره» به‌اسارت گرفته شد.» و این یعنی اسرائیل در کمین قهرمان ما بوده است.
هنوز حتی بسیاری از مردم جنگ دیده و حماسه شنیده، او را قهرمان منحصر به فرد خود می‌شناسند. اسرائیل ربودن او را پنهان کرد و به لطف شانه خالی کردن مسئولین از موضوع اسارت یا شهادت حاج احمد حالا بعد از گذشت 39 سال، هنوز هم نمی‌دانیم باید منتقم خون ریخته شده او باشیم و مطالبه مجازات قاتلش و یا مطالبه پیکر رنجورش در اسارت را از رژیم صهیونیستی داشته باشیم.
وقتی 39 سال از ابهامات این پرونده می‌گذرد، آیا هنوز هم مردم را لایق حقایق ماجرا نمی‌دانید؟ آیا معتقدید افکار عمومی توان پذیرش واقعیت پیش آمده برای قهرمانش را ندارد؟ آیا هنوز هم در شهادت یا اسارت حاج احمد منفعتی برای گروهی نهفته است؟
رمز ماندگاری جاویدالأثر احمد متوسلیان+فیلمآنچه از حاج احمد برای مردم سرزمین ما یک قهرمان ساخت اسارت او توسط جیره خواران رژیم صهیونیستی نبود، بلکه روحیه مبارزه، غیرتش در فرماندهی جنگ، صلابتش در محازات دشمن و صراحتش در بیان مواضعش بود. کاش حداقل در الگوی رفتاری خود کمی شبیه حاج احمد باشیم.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: احمد متوسلیان دفاع مقدس احمد متوسلیان دفاع مقدس رژیم صهیونیستی احمد متوسلیان دیپلمات ها حاج احمد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۴۶۴۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظارت بر فیلم‌های خارجی و چند ابهام
این تصمیم از چند جنبه قابل بحث است که در یادداشت زیر به آنها اشاره می‌کنم.
۱. از آنجا که در آیین نامه و دستورالعمل جاری کلیدواژه «تایید محتوایی» قید نشده است، بنابراین باید از این عبارت پروانه نمایش فیلم را استنباط کنیم. یعنی ناشران یا همان پلتفرم‌ها می‌بایست به روال معمول درصدد ثبت تقاضای بازبینی فیلم‌های خود در سامانه سازمان سینمایی برآمده و نظر شورای بازبینی را دریافت کنند.
۲. در متن خبر به ابلاغیه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر« ایجاد ساز و کار راه‌اندازی بخش نظارت و صدور تاییدیه محتوایی فیلم‌های خارجی متقاضی نشر بر سکوهای نمایش فیلم» اشاره شده است اما فحوا و تاریخ صدور ابلاغیه مشخص نیست.
همچنین مشخص نیست که ابلاغیه وزیر مستند به کدام مصوبات و قوانین بالادستی است. در دو مصوبه سال گذشته شورای عالی انقلاب فرهنگی فیلم‌های خارجی از نظارت صداوسیما(ساترا) مستثنی نشده و اصولاً نامی از آن برده نشده بود. در حال حاضر هم قاعدتاً ساترا باید نظارت بر آثار خارجی را به سازمان سینمایی تفویض می‌کرد. یادآور می‌شود تا پیش از این در ساترا شوراهای مجوز تولید و نمایش با حضور نمایندگان مشترک صداوسیما و وزارت ارشاد حضور داشتند اما آنطور که پیداست در سالهای سپری شده شورای نمایش یا انتشار صرفاً به بررسی محتواهای ایرانی و تولیدی اشتغال داشته است.
احتمال می‌رود در ساترا نظارت بر محتوای آثار خارجی اعم از فیلم و سریال از سازوکارهای دیگری از جمله «نظارت پسینی» و دریافت نظر کاربران تبعیت می‌کرده است. به هر حال آنچه که آشکار است، صداوسیما از ابتدا تاکنون هیچ‌گاه به حق قانونی وزارت ارشاد برای نظارت بر فیلم‌های خارجی تصریح نکرده بود و آن را به رسمیت نمی‌شناخت، سهل است در مواردی فیلم‌های داستانی ایرانی را نیز حسب مورد ممیزی می‌کرد.!
۳. نگارنده در یادداشت پیشین خود که از سوی خبرگزاری خبرآنلاین منتشر شد(۲۳ بهمن) به کاستی‌ها و ابهام موجود در مصوبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی اشاره کرده بود. بر اساس بند یک آن مصوبه با توجه به وظایف قانونی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی «تنظیم‌گری و نظارت بر خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها، کتاب، تبلیغات، بازی‌های رایانه‌ای و امثال آن که در چارچوب وظایف و مأموریت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دارد؛ در حیطه صوت و تصویر فراگیر به عهده» آن وزارتخانه گذاشته شده بود. ایراد این بند آن است که به ماموریت‌های وزارت ارشاد(سازمان امورسینمایی)در حوزه نظارت بر انواع فیلم اعم از کوتاه و بلند، داستانی و مستند و انیمیشن اشاره نشده بود. درج کلمه« امثال آن» در بند یک و دو شورای عالی تفسیرپذیر است و در نصوص قانونی و شبه‌قانونی از آن اجتناب می‌شود.
اگر مصوبه فوق چنین ایراد و ابهامی نداشت، وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی در ابلاغیه و اطلاعیه اخیر به صراحت از آن یاد می‌کردند و نظارت بر فیلم خارجی را مستند به مصوبه سال گذشته شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌نمودند.
۴. نکته مهم در امر نظارت بر عناوین خارجی عدم تناسب سازوکارهای اجرایی موجود در سازمان سینمایی با حجم محتوای خارجی قابل انتشار در سکوهاست. تردید نباید کرد که با نظارت پیشینی در طول هفته امکان بازبینی تعداد زیادی فیلم اعم از رئال و انیمیشن وجود ندارد زیرا اعضای شورای بازبینی(غیرسینمایی) مستخدم سازمان سینمایی نیستند و در جلسات هفتگی خود عناوین محدودی را اعم از ایرانی و خارجی بررسی می‌کنند. بنابراین ایجاد سازوکار مورد اشاره وزیر برای تحقق این امر مستلزم اخذ مجوزهای قانونی تازه و از جمله به رسمیت شناختن نظارت پسینی با پیش‌بینی تمهیدات فناورانه لازم است. در این روش دریافت بازخورد نظر کاربران در هر ساعت از شبانه‌روز حائز اهمیت است تا اشکالات محتوایی بلافاصله به سکوی منتشر کننده ابلاغ شود و نسبت به حذف و اصلاح آن اقدام شود.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد